Íþróttafár

Á íslandi ríkir íþróttafár sem að er árvisst í þessari gúrkutíð þegar ekkert er að gerast og allir halda sínu striki í pólitíkinni. Fjölmiðlarnir keppast hver við annann að sýna okkur hin og þessi heimsmeistaramót sem í rauninni enginn veit hvort þjóðinn hafi áhuga eða ekki. Jafnvel fréttatímar eru látnir víkja fyrir einhverjum leikjum útlendra kvennaliða og á Íslandi er fótboltatúrisminn í algleymingi. Krakkar allt niðrí 6 ára er þeytt landshornanna á milli til að sparka bolta og þá ekki síst til að foreldrarnir geti sýnt hinum foreldrunum hvað þeir eiga fínni jeppa en þeir. Maður minnist þess hér á árum áður þegar maður labbaði fram hjá KA vellinum á esso mótinu og sá völlinn umkringdan jeppum af fínustu gerð. Maður gat ekki kallað þetta annað en jeppasýninguna miklu. en auðvitað hugsuðu krakkarnir út í þetta en máttu þó heyra hvatningarorð foreldranna sem oft á tíðum voru ekki til fyrirmyndar. Eflaust hefur þessi túrismi orðið einhverjum byggðalögum mikið til hagsbóta en eftir stendur spurninginn hvort þetta hafi bætt íslenska knattspyrnu. Vissulega höfuum við átt frábæra atvinnumenn, en spurningin er hvort að hin frábæra frammistaða þeirra hafi verið of dýru verði keypt hvort ekki sitji eftir einhverjir með sárt ennið og brotna sjálfsmynd.

Hitler og Trump

Var nýlega að lesa mjög áhugaverða bók sem nefnist "Til hinnstu stundar" og er byggð á minningum konu sem var einkaritari Hitlers frá 1942 og þar til yfir lauk. Þegar ég hlustaði á þessa bók var maður alltaf ósjálfrátt einhvernveginn að bera saman þá kumpána, Hitler og Trump. Býsna margt er nefnilega mjög líkt með þeim, einkum og sér í lagi meðan Hitler var ekki brjálaður í sama mæli og hann varð í stríðsbyrjun, framan af var Hitler fyrst og fremst austurrískur liðþjálfa bjálfi sem þóttist vera meira en hann hafði efni á og sama má eiginlega segja um Trump. Trump er maður sem auðsjáanlega vill spila sig miklu meiri en hann er, líkt og Hitler er hann mjög óheflaður og ófyrirsjáanlegur og leifir sér stundum hluti sem venjulegur forseti hefði löngu verið settur af fyrir. Eins og til dæmis þegar hann móðgar stóra erlenda stjórnmálamenn jafnvel í opinberum heimsóknum. Hitler átti þetta einnig til að skamma og ausa sig yfrir stjórnmálamenn í lýðræðisríkjum. Í upphafi styrjaldar breytist hitler nokkuð, honum er lýst sem klikkuðum parkisons sjúklingi og amfetamínfíkli. Trump er ekki enn kominn á þetta plan en maður er alltaf skíthræddur um að það gerist, til dæmis að hann fari í hernað víð Íran, ekki bara með tölvum heldur með sprengjum líka. Klerkarnir í Tehran hrista bara hausinn og segja að Allah sé mikill og þar með sé málið útrætt, við sjáum hvað setur.

75 ára lýðveldi

Það merkilega fyrirbæri, lýðveldi Íslands, er 75 ára í dag. Það var , sem kunnugt er, stofnað í sunnlensku roki og rigningu á Þingvöllum sællar minningar. Eftir að þjóðin hafði nær einróma samþykkt stofnun þess í þjóðaratkvæðisgreiðslu. Nokkur hópur var þá til sem kallað var lögskilnaðarmenn en þeir vildu bíða með að stofna lýðveldi þar til stríðinu lyki. Voru þessi öfl víst einna sterkust innan alþýðuflokksins. Líklega hefði hugsun þeirra verið rétt ef að danakonunungur og stjórn hans hefðu farið að dæmi Norðmanna og flúið úr landi þegar þjóðverjar hertóku þá en þeir sátu sem fastast og því Danmörk í raun ekki sjálfstætt ríki nema að nafninu til, það var því í rauninni eðlilegasti hlutur að við skyldum við dani þegar bandamenn höfðu hernumið ísland. Siðferðislega gátum við ekki verið undir kóng, sem í raun var leppur þjóðverja. Margt hefur áunnist á þessum 75 árum, lífskjör hafa batnað, tækniframfarir miklar, en þó eru það ýmis innanmein sem hrjá afmælisbarnið; mislynd náttúra, óstöðugt efnahagslíf og sveiflur og að sumu leiti frekar gamaldags embættis- og stjórnmálakerfi sem einkennist mjög af miðstýringu, spillingu og óráðsíu. Samt sem áður verður það að segjast að stofnun lýðveldisins hafi verið rökrétt og eðlilegt skref og engin ástæða er til annars en að það muni vaxa og dafna ef við eyðum því ekki í bruði, kjaftagangi og misrétti.

Hund-Tyrkinn snýr aftur

Hvert mannsbarn á Íslandi þekkir vafalaust sögurnar af hinu svokallaða tyrkjaráni árið 1327. Það er eftilvill ekki alveg rétt að tala um tyrkjarán því þótt líklega hafi yfirmennirnir á skipunum verið tyrkir þá hafa áhafnirnar sennilega að mestu verið arabar og berbar frá norður afríku. Nokkur fjöldi íslendinga var fluttur suður í barbaríið eins og það var kallað, reyndar brá mörgum þegar að þetta barbarí reyndist að mörgu leiti miklu þrúgaðra og mildara en vistin í torfkofunum heima á Íslandi. Snéru margir til íslamstrúar og komu sér vel fyrir þarna og sennilega bjarnargreiði hinn mesti að kaupa þá heim aftur. Nú, nokkrum öldum síðar, er hund-tyrkinn snúinn til íslands, í þetta sinn til að sækja nokkur stig í fótboltakeppni, sem átti sjálfsagt að vera léttur leikur enda liðið nýbúið að vinna heimsmeistara frakka og ekki búið að fá á sig mark í keppninni. Hafaríið byrjaði á keflavíkur flugvelli þar sem menn þóttust fá ekkert of góðar tofteringar frá útlendingaeftirlitinu. Auðvitað var framkvæmd venjuleg öryggisboðun, þó hún væri fljótvirkari en menn héldu. Maður skilur í rauninni ekki hvers vegna liðið er sent til íslands frá einhverjum annarsflokks flugvelli, þó að alþjóðaflugvellir séu öruglega til í istanbul og ankara. líklega stafar þetta af venþekkingu einhverra skriffinna eða embættismanna, vitað er að búið er að hreinsa burt allt embættismannakerfið í tyrklandi, í staðinn komnir illa menntaðir dátar og viðhengi þeirra sem vitaskuld kunna ekkert í stjórnsýslu. Hvað sem öðru leið, tyrkinir fóru enga frægðarför hingað, töpuðu fyrir litla íslandi og snéru heim harla skömmustulegir en spurningin er hvort þeir muni kenna mótökunum á íslandi og belgíska uppþvottabustanum um það hvernig fór.

Opinbert mál

Alþingi gaf sér tíma til þess á dögunum að samþykkja tillögu þess efnis að íslenska skildi vera opinbert mál, hvað sem það nú merkir. Ekki er víst að þetta hafi vakið mikla athygli, það kemur svo margt og misjafnt frá þessu samsafni af drykkjurútum, kvennabósum og kjaftöskjum sem sitja þarna við Austurvöll. Raunar hefur íslenska líka allt frá upphafi verið opinbert mál á Íslandi, allt frá landnámi þó svo hún hafi heitið norræn tunga, og hún hefur staðist tímans tönn og er í dag nokkurnvegin samaa málið og fyrir þúsund árum. en vissulega hafa sótt að henni ýmsar hættur, fyrst var það latínan sem mengaði mjög ritlistina á miðöldum þó svo munnkarnir hafi líka skrifað íslenskar sögur sem þjóðin las, svo var það danskan sem öllu tröllreið í nokkrar aldir en náði þó aldrei að tortíma íslenskunni, þökk se m.a. að biblían var þýdd á íslensku svo danska varð aldrei kirkjumál á íslandi. Enn í dag steðja ógnir að íslenskunni, núna frá enskunni, sem jafnvel börn og unglingar eru farnir að leika sér á og tala, að sönnu líklega ekki neina fyrirmynda ensku heldur einhverja tölvuleikja ensku sem hlegið er af í enskumælandi löndum. Vonandi er nú komið af því að spyrna þarna við fótum og við höfum alla möguleika til að gera það, við gætum til dæmis framleitt tölvuleiki í stórum stíl, sem byggðir eru á íslenskum sögum og íslensku atvinnulífi, við getum íslenskað öll snalltæki og raddstýrð tæki og það sem ekki er mikið í umræðunni er að gera svona tæki aðgengileg fötluðum. Líklega hefði verið farsælast að moka niður í hina umtöluðu holu íslenskra fræða og nota peningana sem áttu að fara í bygginguna til að fjármagna þessa hluti rétt eins og það hefði verið skynsamlegra að nota peningana í að bæta tungumálakennslu, þá sérstaklega strax í leikskóla á almennilegri ensku.

Syrtir í álinn

Það syrtir víst í álinn þessa dagana á landinu bláa. Eftir makalaust góðæri síðastliðin ár er komin smá kreppa. Þetta var svo sem fyrirséð, svona kreppur koma alltaf reglulega á eftir góðæri, ég var fyrir löngu búin að spá því að eitthvað svona myndi gerast árið 2109. Það þarf ekki mikið til að búa til kreppu á íslandi. Eitt flugfélag fer á hausinn vegna ógætilegra frjárfestinga eigenda og auk þess lætur loðnan ekki sjá sig hér, þvílík ókurteisi. Menn tala um að það þurfi að draga saman seglin, sumir segja þó ekki af fullum þunga fyrr en á haustmánuðum, menn vilja lofa blekinu að þorna aðeins á lífskjarasamningum, áður en kjaraskerðingin dynur yfir hugsanlega með þessu hefðbundna gengissigi. Blessuð verðbólgan snýr aftur, enda sárt saknað ekkki sýst af atvinnurekendum þessa lands. Ekkert heyrist frá þeim nú um of hátt gengi og of góð lífsskjör.Svo virðist sem auðmannastétt þessa lands fagni ávallt kreppum því þá þarf ekki að bæta kjörin hjá skrílnum. Veislan mun hugsanlega byrja aftur þegar byrjað verður á ný að fjárfesta í steinsteypu og hraðbrautum.